καμπτρίτσιν

καμπτρίτσιν, τὸ (Μ)

μικρή θήκη όπου φυλάσσονταν άγια λείψανα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κάμπτρα + μεσαιων. υποκορ. κατάλ. -ίτσιν, πρβλ. καλο-γερ-ίτσιν, καμηλαυχ-ίτσιν].